उच्च ठाउँ, चिसो हावापानी । नजिकै देखिने घना जंगल । अनि मनमोहक हिमाल । कच्ची सडकको दायाँबायाँ निला र सादा जस्ताले छाईएका घर । सानै भएपनि रमाईलो छ, लमजुङको दूधपोखरी गाउँपालिका–५, मा रहेको निकै पुरानो जोर्ने बजार । 

जोर्ने बजारमा जम्मा १० घरधुरी मात्रै रहेको छ । सबै घरधुरीले व्यापार गरेका छन् । सबैको जिउने आधार व्यापार नै हो ।

जोर्नेमा ७ घरले होटल चलाएका छन् । एउटा फेन्सी पसल छ । २ वटा किराना पसल रहेको छ । दोर्दी गाउँपालिकाको सिमरुङ, कैँचे, फ्रुङ्चो र दूधपोखरी गाउँपालिकाकै चाक्चे, स्वर्गवास, भाङ्श्वारा लगायतका ठाउँको व्यापारिक केन्द्र हो, जोर्ने बजार । 

व्यापारबाटै आएको कमाईले सबै घुरधुरीले आफ्नो जीवन चलाएको जोर्नेमा विगत १२ वर्षदेखि होटल सञ्चालन गर्दै आउनुभएकी गंगा गुरुङले बताउनुभयो ।
‘खासै खेतीपाती गरिदैँन । जोर्नेका सबैले व्यापार गर्छन् । जीवन चलाउने आधार नै व्यापार हो’, उहाँले भन्नुभयो । गाउँमा रहेको सानो बजार भए पनि दिनहुँ मानिसको चहलपहल हुने उहाँले बताउनुभयो । 

‘दूधपोखरी यही बाटो भएर जानुपर्छ । धेरै गाउँबाट किनमेलका लागि मानिस जोर्नेसम्म आउँछन् । व्यापार पनि राम्रै हुन्छ । त्यसकै भरमा स्थानीयबासिन्दाको गुजारा चलिरहेको छ’, गंगाले सुनाउनुभयो । 

जोर्नेमै सञ्चालन गरेको होटलबाट राम्रो आम्दानी भएपछि विदेश जान छोडेर गाउँमै व्यवसाय सञ्चालन गरी बसेको ईशजंग गुरुङले बताउनुभयो । गुरुङका अनुसार गाउँकै सडक भएर दिनहुँ १२ वटा सानो जीप ओहोर–दोहार गर्छन् । गौँडासम्म ३ वटा बस नै चल्छन् । 

गाउँमा बिजुली छ । कच्ची भए पनि सडक छ । ‘बजारमा मानिसको चहपहल बढ्दो छ । त्यसैले पनि सार्वजनिक शौचालयको आवश्यकता छ,’ उहाँले भन्नुभयो । 
सिंगो दूधपोखरी गाउँपालिकाको समृद्धिको आधार नै कृषि, जडीबुटी र ग्रामीण पर्यटनको विकास रहेकाले यी पक्षको विकासमा दूधपोखरी गाउँपालिका अघि बढिरहेको गाउँपालिकाका प्रमुख प्रशासकीय अधिकृत धु्रव खनालले बताउनुभयो ।